Rozdział LXXXIV

        Zakradłam się z Krzyśkiem do szatni. Chłopaki byli już pod prysznicami. Ja wzięłam torbę Piotrka, a Igła Fabiana i Alka. Gdy tylko wyszliśmy wybuchnęliśmy śmiechem.

-No bardzo ciekawa jak oni wrócą w samych ręcznikach- Ignaczak był z siebie dumny- Szczególnie, że samochody mają kawałek od wejścia.

-Noe uważasz, że to już … -przerwał mi.

-Ja odbierałem poród!

-Dobra już nic nie mówię.

Wrzuciliśmy wszystkie torby do auta libero, które przestawiliśmy, żeby siatkarze go nie zauważyli, a potem schowaliśmy się i czekaliśmy na nasze ofiary.

Pit:

       Nie wiedziałem po co Inia jechała do Igły, ale postanowiłem, że zapytam w domu. Poszliśmy z chłopakami pod prysznic. Szybko się umyliśmy i wróciliśmy do szatni. Każdy stał jak wryty. Nie było naszych rzeczy.

-Igła!- krzyknęliśmy chórem.

-I Inga- powiedział Alek.

-Co?- zdziwiłem się.

-Jak to co? A kto miał z Krzyśkiem jechać? To jasne, że razem to zaplanowali- wkurzył się- I trenera też w to wplątali- dodał po chwili.

-Czemu trenera?- teraz to Drzyzga się zdziwił.

-A czemu akurat my trzej zostaliśmy po treningu?- spytał retorycznie.

-O kurde- rozgrywający wkurzył się.

-I co my teraz zrobimy?- spytałem.

-Wrócimy do domu- Achrem wzruszył ramionami.

-Jak? W samym ręczniku przez cały parking?- podniosłem głos.

-A mamy jakiś wybór? Chyba, że wolisz bez.

-No dobra- westchnąłem.

Sprawdziliśmy czy na korytarzu nikogo nie ma i powoli wyszliśmy. Rozglądaliśmy się na wszystkie strony. Na szczęście na nikogo nie natrafiliśmy. W końcu trzeba było wyjść z hali.

-Ja nie sprawdzam- powiedziałam szybko.

-Ja też nie- dodał Alek.

Fabian niechętnie wyszedł i się rozglądnął. Kiwnął na nas, żebyśmy wyszli. Szybko to zrobiliśmy. Gdy zmierzaliśmy na parking zza samochodu wyskoczyli koledzy z drużyny i się z nas śmiali. Zauważyłem Igłę z kamerą. Przybijał piątkę mojej żonie.

-Jak wstawisz to na Igłą Szyte to cię chyba zabiję!- krzyknął Drzyzga.

-Inga!- zawołałem.

Wybuchnęła śmiechem. Szybko poszedłem do samochodu. Żona udała się za mną z moją torbą. Gdy w końcu oddaliliśmy się od reszty odwróciłem się do niej.

-Dlaczego to zrobiłaś?!

-Igła chciał się odegrać na was to mu pomogłam.

-Za co?- nie rozumiałem.

-A za to, że musiał odbierać poród. Dla mnie też nie była to komfortowa sytuacja.

Nie kłóciłem się więcej. Wsiedliśmy do samochodu i pojechaliśmy do domu. Żona co chwilę na mnie zerkała i się uśmiechała.

-Śmiej się śmiej, ale pamiętaj, że to przez ciebie.

-Ale ja już nie uważam, że to śmieszne. Pośmiałam się, wystarczy.

-To czemu się tak uśmiechasz?

-Bo podoba mi się to co widzę.

Też się uśmiechnąłem. Gdy tylko weszliśmy do domu koło nas pojawiła się Ola i wybuchnęła śmiechem. Westchnąłem tylko i poszedłem się ubrać.

Inga:

         Żart się bardzo udał. Piotrek był na początku na mnie trochę zły, ale szybko mu przeszło. Przyjaciółka miała nie zły ubaw jak wróciliśmy.

-Ciekawe jak to Alek zniósł- powiedziała, gdy trochę się uspokoiła.

-No … powiedzmy, że przeżył.

-To ja lecę do domu. Zobaczę jak z nim.

-Ok i daj mi znać.

-Nie ma sprawy.

Pożegnałyśmy się i Ola z Igorem wyszła. Wtedy usłyszałam płacz bliźniaków. Szybko do nich poszłam. Piotrek już zajmował Krzysiek to mi został Bartek. Dość szybko udało nam się ich uśpić. Zabrałam się za obiad, a mąż bawił się z Lizką. Postawiłam na gołąbki. Po chwili koło mnie pojawił się środkowy.

-Pięknie pachnie.

-Takie małe wynagrodzenia za spacer w ręczniku- zaśmiałam się.

Pokręcił tylko głową, pocałował mnie i poszedł rozkładać sztućce. W końcu zasiedliśmy do obiadu. Piotrek dość szybko zjadł swoją porcję i zaczął się przystawiać do mojej.

-Jak chcesz więcej to idź do kuchni i sobie weź, a nie podjadaj mi.

-No dobra.

Gdy zjedliśmy zabrałam się za zmywanie. W końcu poszłam do sypialni i zaczęłam szukać telefonu, żeby zadzwonić do Oli. Odebrała po drugim sygnale.

-Cześć Inia- śmiała się.

-Cześć. I co?

-Powiem ci, że na razie powinnaś nie pokazywać się u nas.

-Czemu?

-Bo Alek chce ci się jakoś za to odwdzięczyć.

-O kurcze. Aż tak?

-Tak. Ty i Igła jesteście głównymi celami.

-I tak mu się nie uda.

-No zobaczymy.

-Dobra ja kończę.

-Ok pa.

-Pa.

Uśmiechnęłam się. Brat myślał, że wywinie mi jakiś numer? Oj to się zdziwi. Spojrzałam na godzinę. Trzeba było nakarmić bliźniaki. Szybko to załatwiłam i poszłam się wykąpać. Ciepła woda rozluźniła moje ciało. Dość długo siedziałam w wannie. W końcu się wytarłam i wyszłam. Pit siedział na łóżku.

-Eliza śpi- powiedział.

-To dobrze.

Nagle wstał i rzucił mnie na łóżku.

-Co ty robisz?

-Jak to co? Odpłacam ci się za kawał- zaczął mnie całować po szyi.

-A czyli to jest kara?

-Tak.

-Hmm w takim razie powinnam robić ci częściej takie żarty.

-Ani mi się waż- oderwał się ode mnie i spojrzał mi w twarz.

Zaśmiałam się tylko, a środkowy przewrócił oczami i wrócił do przerwanej czynności.

No to mamy kolejny. Szybko wam to poszło :) 20 komentarzy = nowy rozdział