Rozdział LXIII

     Nie umiałam nic wyczytać z jego miny. Cieszyłam się, że nie wpuścili Piotrka, bo nie chciałam, żeby cierpiał po tym co zaraz miałam usłyszeć. W końcu lekarz uśmiechnął się do mnie przyjaźnie.

-Pani Ingo- zaczął- Pani jest w ciąży.

-Co?- nie wierzyłam w to co usłyszałam- Ale tydzień temu robiłam testy i wyszły negatywnie- nadal nie dowierzałam.

-Było za wcześnie, żeby testy z apteki wykryły ciążę. Zbyt duży wysiłek fizyczny spowodował, że straciła pani przytomność. Mógł to też być stres, lub zdenerwowanie. Powinna pani zrezygnować z treningów i unikać stresujących sytuacji.

-Oczywiście- uśmiechnęłam się- Znam wszystkie zalecenia. To moja druga ciąża.

-W takim razie gratuluję i proszę o siebie dbać.

-Dziękuję.

Wzięłam swoje wyniki i wyszłam z gabinetu. Nie mogłam w to uwierzyć. Udało się. Mogłam już powiedzieć o wszystkim Piotrkowi. Czekał na mnie na korytarzu razem z Alkiem, Olą, Igorem i Lizką.

-Kochanie- od razu znalazł się przy mnie- Co ci jest?

-W domu ci powiem- nadal się uśmiechałam.

Popatrzyłam na brata i przyjaciółkę. Mrugnęłam do nich. Uśmiechnęli się. Wiedzieli już co mi jest. Pożegnałam się z nimi i pojechałam z mężem do domu. Po 15 minutach byliśmy na miejscu. Zaraz po wejściu Pit zaczął rozmowę.

-Mów co powiedział ci lekarz.

-Idź najpierw położyć Elizę co?- zrobiłam błagalne oczy.

-No dobra, ale potem od razu mówisz mi co ci jest.

-Jasne.

Usiadłam na kanapie w salonie i wyciągnęłam wyniki. Nie mogłam się doczekać miny środkowego, gdy mu przekażę tę nowinę.

-Dobra teraz mów co się dzieje- po chwili koło mnie usiadł mąż- Jesteś chora?

-Nie. To nie choroba.

-To co w takim razie? Co chwilę wymiotujesz i masz zawroty głowy.

-Piotrek- zaczęłam- Chodzi o to, że ja podjęłam decyzję nie mówiąc co o niej.

-Co zrobiłaś?- przeraził się.

-Przestałam brać tabletki i … - sprawdzałam czy domyśla się o co mi chodzi- Jestem w ciąży!

-Na prawdę?- na jego twarzy pojawił się wielki uśmiech- Kochanie to cudownie!- przytulił mnie mocno.

-Udusisz mnie!

-Już, już- odsunął się i wziął mnie za ręce- Czemu nic mi nie powiedziałaś?

-Chciałam to zrobić dopiero jak będę w ciąży, ale tydzień temu testy były negatywne. Lekarz powiedział, że było za wcześnie, żeby to wykryły.

-Zobaczysz będzie wspaniale. Będę się tobą opiekował cały czas. O i musimy powiedzieć trenerowi, że musisz zrobić sobie przerwę.

-Już mu mówiłam, że może być taka możliwość.

-Jemu powiedziałaś, a mi nie? No wiesz co?

-Ale taka niespodzianka jest chyba lepsza co?- położyłam mu ręce na policzkach.

-W sumie- uśmiechnął się i pocałował mnie- Nawet nie wiesz jak się cieszę. Będziemy mieli kolejne dziecko.

Alek:

        Gdy Inia puściła do nas oko wiedziałem już, że jest w ciąży. Pojechaliśmy z Olą i Igorem do domu. Położyłem spać syna i wróciłem do żony.

-Cudownie, że im się udało- uśmiechnęła się.

-Też tak uważam. My też będziemy mieć kolejne dziecko- zakomunikowałem jej.

-Słucham?

-No chyba nie myślałaś, że jedno wystarczy? Co najmniej dwójka.

-Wariat- zaśmiała się i pocałowała mnie.

-Ja wariat?

-Mówisz już o kolejnym dziecku, a ja dopiero urodziłam. Wiesz, że przez najbliższy czas drugie dziecko nie wchodzi w grę.

-No wiem, że teraz nie, ale w najbliższej przyszłości.

Uśmiechnąłem się i pocałowałem żonę. Następnego dnia pojechałem na halę, na trening. Wszyscy rozmawiali tylko o Indzie. Nie chciałem nic mówić, bo nie miałem do tego prawa. Po chwili w szatni pojawił się Pit. Chłopaki od razu go okrążyli i zasypali pytaniami. Nie odpowiedział na nic, tylko usiadł obok mnie i przebierał się. Po chwili wyszliśmy wszyscy na salę. Tam Inia rozmawiała ze swoim trenerem.

-Inga!- zawołali wszyscy chórem i podbiegli do mojej siostry.

-Co ci się stało?- spytał Igła.

-Czemu zemdlałaś?- wtrącił Kosa.

Po chwili podszedł do niej Piotrek i objął w pasie. Uśmiechnęli się do siebie i spojrzeli na zdziwionych siatkarzy.

-Chłopaki mam dla was wiadomość- zaczął środkowy- A właściwie mamy- poprawił się.

-Powiesz w końcu?- niecierpliwił się Krzysiek.

-Ja i Inia … będziemy mieli kolejne dziecko!

Wszyscy się cieszyli i zaczęli im gratulować. Przyłączyłem się do tego. Po chwili przyszedł trener.

-A co wam tak wesoło?- spytał.

-Piotrek będzie miał dziecko!- krzyknął libero.

Trener też im pogratulował, a potem kazał nam ćwiczyć.

Inga:

      Po rozmowie z siatkarzami wróciłam do trenera. Uśmiechnął się lekko do mnie, a ja usiadłam obok niego na krzesełku.

-Czyli jednak to była ciąża.

-Tak. Tylko, że wtedy było za wcześnie, żeby ją wykryć.

-Cieszę się z waszego szczęścia. Mam nadzieję jednak, że nie rzucisz zupełnie siatkówki i kiedyś wrócisz jeszcze do grania.

-Też mam taką nadzieję, ale to wszystko wyjdzie później, po porodzie.

Pożegnaliśmy się. Skupiłam się na grze chłopaków. Trener kilka razy ochrzanił Igłę. Zaśmiałam się tylko.

-A co cię tak bawi?- spytał libero.

-Bawi mnie to, że będąc w ciąży gram lepiej od ciebie.

Cała drużyna wybuchnęła śmiechem. Krzysiek spojrzał na mnie spode łba i wystawił język.

-Nie wystawiaj języka, bo ci krowa nasika- powiedział Alek.

-I ty przeciwko mnie?- naburmuszył się Ignaczak.

Zaśmiałam się. Po treningu wróciłam z mężem do domu po drodze zabierając Lizkę od Oli. Wtedy zadzwonił mi telefon.

-Cześć tato- uśmiechnęłam się.

-Cześć córuś- miał dziwny głos.

-Coś się stało?- spytałam.

-Nie będę owijał w bawełnę. Mamy problem. I to duży problem.

-Nie strasz mnie.

-Artiom jest na wolności.

-Co?- przeraziłam się.

Jesteście wspaniali. Dziś mecz, trzeba będzie mocno trzymać kciuki, a Jerzyk już gra :) 15komentarzy = nowy rozdział :)