Rozdział LXIV

       Nic nie chciałam mówić Piotrkowi o Artiomie. Miałam nadzieję, że nie będzie o czym, że nie będzie chciał mnie znaleźć. Jednak jak się mówi nadzieje jest matką głupich. Już następnego dnia zadzwonił do mnie nieznany numer.

-Halo?- odebrałam.

-Witaj kochanie- usłyszałam po rosyjsku.

-Artiom?- przeraziłam się.

-Myślałaś, że tak szybko się mnie pozbędziesz? Nadal mam na ciebie ochotę.

-Proszę zostaw mnie w spokoju.

-Nie ma mowy skarbie.

-Błagam cię.

Po drugiej stronie usłyszałam tylko śmiech. Rozłączył się, a ja nie wiedziałam co mam robić. Musiałam powiedzieć mężowi. Miał prawo wiedzieć. Poszłam do Lizki i wzięłam ją na ręce. Pocałowałam ją w główkę i mocno przytuliłam.

-Mama- powiedziała.

Uśmiechnęłam się szeroko i jeszcze mocniej ją przytuliłam.

-Kochanie to twoje pierwsze słowo.

Zaczęłam się z nią bawić. Przy niej nie myślałam o problemach. Po chwili usłyszałam otwieranie drzwi. Pit wszedł do pokoju i się uśmiechnął.

-Jak słodko- powiedział.

-Tata.

-O matko- Piotrek uśmiechnął się i wziął córkę na ręce- Lizka zaczęła mówić.

-No najwyższa pora.

Zostawiłam małą z mężem i poszłam zająć się obiadem. Gdy wstawiłam zapiekankę do piekarnika Piotrek wszedł do kuchni.

-Eliza śpi- uśmiechnął się.

-Kochanie- zaczęłam niepewnie- Musimy o czymś bardzo poważnie porozmawiać.

-O czym?- zdziwił się.

-Tato do mnie wczoraj dzwonił- zacięłam się.

-I?

-Powiedział mi, że Artiom jest na wolności- powiedziałam szybko.

-Co? Czekaj pomyślmy logicznie. Przecież on jest na Białorusi. Nic ci nie grozi- przytulił mnie- Wszystko będzie dobrze.

-No właśnie nie wiem.

-Czemu?

-Dzwonił do mnie dzisiaj- powiedziałam prawie bezgłośnie.

-Co?! Czego chciał?!- środkowy się zdenerwował.

-Mówił, że nadal ma na mnie ochotę i, że nie da mi spokoju- w oczach stanęły mi łzy- Piotrek co ja mam robić?

-Nie bój się. Nie pozwolę cię skrzywdzić.

-Dlaczego on znów pojawia się w takim momencie? Kiedy jestem w ciąży? Ostatnio mało nie poroniłam.

-Nawet cię nie tknie. Jeśli tylko spróbuje to go zabiję.

Alek:

         Wróciłem do domu z treningu. Wziąłem kartkę ze stołu i walnąłem się na kanapie. Była to wiadomość od Oli. Poszłam z Igorem na zakupy. Będę za 1,5 godziny. Westchnąłem tylko. Wtedy zadzwonił mi telefon.

-O cześć tato- uśmiechnąłem się.

-Cześć Alek. Chcę ci coś powiedzieć, bo wątpię, żeby twoja siostra to zrobiła.

-Co się stało?

-Artiom jest na wolności.

-Co?!

-Boję się o Ingę. Chcę, żebyś uważał na nią, bo nie wiem czy powie coś Piotrkowi.

-Też mam spore wątpliwości. Dzięki za ostrzeżenie.

-Dbaj o nią.

-Jasne. Pa.

Rozłączyłem się. Wziąłem kartkę i napisałem: Jadę do Ingi, nie wiem kiedy wrócę. Wyjaśnię ci to później. Położyłem ją na stole i wyszedłem. Po 15 minutach byłem na miejscu. Podbiegłem do drzwi i zadzwoniłem.

-Cześć Alek- otworzył mi środkowy- Właź.

-Cześć Pit.

-Co cię sprowadza? Przed chwilą mieliśmy trening.

-Chodzi o Artioma.

-Czyli już wiesz.

-Inga ci powiedziała?- zdziwiłem się- Sądziłem, że nie piśnie słówka.

-Powiedziała przed chwilą. Dzwonił do niej i mówił, że nie da jej spokoju.

-Jakbym go dorwał.

Poszliśmy do salonu. Inia siedziała na kanapie. Usiadłem obok niej i przytuliłem. Wtuliła się w moje ramię.

-Siostrzyczko on nawet się do ciebie nie zbliży. Cała Resovia będzie cię broniła- pocałowałem ją w czoło.

-Dzięki- uśmiechnęła się lekko.

Długo rozmawialiśmy. W końcu zorientowałem się, że się zasiedziałem. Pożegnałem się i wróciłem do domu.

Inga:

         Przy bracie trochę się uspokoiłam. Gdy Piotrek odprowadzał go do drzwi poszłam do pokoju córki. Spała słodko. Uśmiechnęłam się i pogładziłam ją po włosach. Bardziej niż o siebie bałam się o nią. Co jeśli Artiom będzie chciał jej coś zrobić? Nie chciałam nawet myśleć o takiej możliwości.

-Kochanie- Pit objął mnie w pasie- Chodź. Nie budźmy jej.

-Już.

Naciągnęłam na Lizkę koc i wyszłam z mężem. Wzięłam piżamę i poszłam się wykąpać. Po chwili dołączył do mnie Piotrek.

-Mogę się przyłączyć?- spytał.

-Jasne- uśmiechnęłam się.

Wskoczył do wanny i przytulił mnie. Uśmiechnęłam się i wtuliłam w męża. Zaczął gładzić mnie po ramieniu.

-Piotrek jakie imię wybierzemy dla dziecka?

-A ty już o tym myślisz?- zaśmiał się.

-Wiesz, że nie lubię odkładać wszystkiego na ostatnią chwilę.

-Wiem, wiem. Dla chłopca tak jak miało być Bartosz Kamil, a dla dziewczynki … Nie mam pojęcia. A ty masz jakiś pomysł?

-Mam- uśmiechnęłam się- Lena Katarzyna.

-No i idealnie. Mi się bardzo podoba.

Wyszliśmy i się wytarliśmy. Położyłam się i wtuliłam w męża. Następnego dnia Piotrek pojechał na trening. Wzięłam Elizę, nakarmiłam, posadziłam w salonie i włączyłem bajki, a sama wzięłam się za sprzątanie. Usłyszałam jakiś hałas. Okazało się, że Lizka bawiła się odkurzaczem, który zostawiłam obok kanapy.

-Co kochanie chcesz pomóc mamie sprzątać?

Wtedy usłyszałam, że dzwoni mi telefon. Spojrzałam na wyświetlacz i przeraziłam się. Dzwonił Artiom. 

No to mamy kolejny :) Mam nadzieję, że się podoba. 15 komentarzy = nowy rozdział