Rozdział XXX

          Chłopaki mecz wygrali gładko. Widać było, że są na fali. Aleksowi nic nie szło. Psuł najprostsze piłki, wszystkie zagrywki. Miałam wrażenie, a właściwie byłam pewna, że to przez moją ciążę.

-Kochanie- Pit podszedł do mnie i pocałował- Przebieram się i jedziemy do domu.

-Jasne- uśmiechnęłam się.

Gdy znikną w szatni ktoś objął mnie od tyłu. Odwróciłam się i zobaczyłam Atanasijevica. Od razu go od siebie odepchnęłam.

-Co ty robisz?- spytałam.

-Inia proszę porozmawiajmy- miał błagalny głos.

-Nie mamy o czym. Miałam nadzieję, że w końcu zrozumiesz, że nigdy nie będziemy razem.

-Ale dlaczego?

-Ty się jeszcze pytasz? Jestem w ciąży z Piotrkiem. Dziecko połączy nas na zawsze.

-Wcale nie musi tak być- zbliżył się do mnie- Zostaw go. Zajmę się tobą i dzieckiem.

-Jesteś szalony.

Wyszłam z hali i czekałam tam na męża. Miałam nadzieję, że Aleks da mi spokój, kiedy usłyszy, że spodziewam się z Pitem dziecka, ale jak to mówią nadzieja jest matką głupich. Do niego nie docierało, że ta mała istota połączyła mnie ze środkowym na zawsze. Poczułam rękę na ramieniu.

-O czym tak myślisz?- spytał Nowakowski.

-O niczym- odpowiedziałam i pocałowałam go- Jedziemy?

-Jasne.

W domu zjedliśmy kolację i się położyliśmy. Następnego dnia Piotrek pojechał na trening, a ja zostałam w domu. Zaczęłam przygotowywać obiad. Postawiłam na zapiekankę z ziemniaków i jajek. Gdy zaczęłam je układać i naczyniu żaroodpornym ktoś zadzwonił do drzwi. W drzwiach stał Aleks. Chciałam je od razu zamknąć, ale nie zdążyłam.

-Czego ty jeszcze ode mnie chcesz?- spytałam.

-Chcę ciebie- zaczął się do mnie zbliżać.

-Ale ja ciebie nie- odepchnęłam go.

-Nie wierzę.

Nawet się nie zorientowałam kiedy mnie złapał, zakrył usta ręką i zaczął wychodzić z mieszkania. Starałam się wyrwać na wszystkie sposoby. Kopałam go, wierciłam się, ale to nic nie dawało. Gdy dotarliśmy na parking w końcu odsłonił mi usta.

-Odbiło ci?! Co ty robisz?!- wkurzyłam się.

-Porywam cię- powiedział zadowolony z siebie- Już dawno powinienem to zrobić. Jeszcze przed twoim ślubem.

Piotrek:

          Po treningu szybko się przebrałem. Chciałem szybko wrócić do Ingi. Byłem taki szczęśliwy, że będziemy mieć dziecko, że mógłbym góry przenosić. Gdy ja już wychodziłem przebrany Igła dopiero wchodził do szatni.

-Patrzcie jaki szybki- zaśmiał się- Śpiesz się do żony, śpiesz, bo ci ją ktoś ukradnie.

-Ale ci się zebrało na żart.

Do domu dotarłem w 10 minut. Drzwi były otwarte co mnie zdziwiło. W kuchni zastałem niegotową zapiekankę. Zacząłem się denerwować. W żadnym pokoju jej nie było. Zadzwoniłem, ale miała wyłączony telefon. Co się z nią dzieje?

Aleks:

            Udało mi się ją zawieźć na lotnisko, ale wiedziałem, że teraz czeka mnie najgorsza przeprawa.

-Jeśli myślisz, że wsiądę z tobą do tego samolotu to się grubo mylisz- powiedziała na wstępie.

-Wsiądziesz, zobaczysz.

Zaciągnąłem ją do wejścia. Ludzie się na nas dziwnie patrzyli, ale mi to nie przeszkadzało. Chciałem tylko ściągnąć ją do Włoch nie ważne w jaki sposób. Cały czas się rzucała, ale udało mi się i siedzieliśmy w samolocie.

-Piotrek cię zabije- powiedziała.

-Zaryzykuję- uśmiechnąłem się do niej- Najważniejsze, że będę miał cię przy sobie- za te słowa dostałem z liścia.

-Jeśli myślisz, że zmienię zdanie i będę chciała być z tobą to jesteś w dużym błędzie. Spodziewam się dziecka Piotrka.

-Już mówiłem, że się wami zajmę. Będę je traktował jak swoje.

-Ja chyba mówię do ściany. Nie chcę, żebyś je traktował jak swoje, bo ono ma ojca, z którym jestem i którego kocham. Zrozum to wreszcie.

-Zapomnisz o nim- powiedziałem tylko.

-To ty zrozum, że nigdy z tobą nie będę i nie spocznę dopóki nie wrócę do Polski, do męża. Wykorzystam każdą okazję.

No i jest kolejny rozdział. Proszę komentujcie :)