Rozdział XLVIII

          Alek odwiózł mnie do domu. Weszłam i udałam się do kuchni. Za chwilę koło mnie pojawił się Pit.

-Cześć kochanie. Gdzie byłaś?- starał się mnie pocałować

-To chyba ja powinnam cię o to spytać- odwróciłam się do niego przodem, miał zdziwioną minę- Na hali cię nie była na pewno. Przyszedł do mnie Alek i powiedział, że nie macie treningu.

-Ja no trener mnie wezwał na rozmowę- czułam, że kręci.

Westchnęłam i poszłam do sypialni zanieść rzeczy. Środkowy szedł za mną. W tym momencie nie chciałam z nim rozmawiać.

-Inia, kochanie- zaczął.

-Nie Piotrek. Dopóki nie powiesz mi prawdy nie mamy o czym rozmawiać, a ty śpisz na kanapie- rzuciłam w niego poduszką.

Zrezygnowany wyszedł z pokoju. Usiadłam na łóżku i schowałam głowę w kolanach. Co on przede mną ukrywa? Myślałam, że nie mamy przed sobą żadnych tajemnic. Nigdy wcześniej mnie nie okłamał. Chyba. Wzięłam telefon i zadzwoniłam do brata.

-Co tam siostra? Już się stęskniłaś?

-Za tobą nie da się nie tęsknić.

-No z grzeczności nie zaprzeczę- zaśmiał się- A tak na serio co się stało?

-Mogę do ciebie przyjechać?

-Jasne.

-Ok będę za 15 minut.

Wzięłam torebkę, ubrałam się, zamówiłam taksówkę i udałam się w stronę drzwi. Na kanapie siedział Piotrek. Gdy mnie zobaczył od razu wstał.

-Gdzie idziesz?- spytał.

-Nie muszę ci się tłumaczyć.

-Musisz. Jesteś w ciąży. Martwię się o ciebie.

-Dopóki ty mi się nie wytłumaczysz ja nie mam zamiaru ci nic mówić.

Szybko wyszłam i wsiadłam do taksówki, która czekała pod blokiem. Podałam adres i po 15 minutach byłam u Alka.

-Cześć- pocałował mnie w policzek- Co się dzieje?- usiedliśmy w salonie, na kanapie.

-On nie chce mi powiedzieć gdzie był, a ja nie wiem co przede mną ukrywa. Powiedz kiedy jeszcze trener robił wam wolne.

Podeszliśmy do kalendarza. Podał mi kilka dat, a ja byłam w szoku. Zawsze Piotrek wychodził wtedy na trening.

-Nie rozumiem. Dlaczego on mnie okłamuje?

-Inia nie chcę cię denerwować, ale może on … ma kogoś.

-Nie- wstałam z kanapy- Nie on, nie Piotrek. Nie wierzę, że mógłby mnie zdradzać- po policzku poleciały mi łzy- Alek mogę zostać u ciebie na noc?

-Jasne- przytulił mnie i pocałował w głowę.

-A gdzie Ola?

-Pojechała na Białoruś, na tydzień. Chyba urodziny babci ma.

Kiwnęłam głową. Siedzieliśmy przed telewizorem i oglądaliśmy powtórkę meczu. Wtedy zadzwonił mi telefon. Pit. Odrzuciłam połączenie. Starał się dodzwonić jeszcze wiele razy, ale wyłączyłam telefon. Wieczorem weszłam do pokoju brata. Akurat przeglądał album. Uśmiechnęłam się i usiadłam obok niego.

-Często oglądasz te zdjęcia?

-Ostatnio bardzo. Od kąd się wyprowadziłaś stało się tu strasznie cicho. Nie mam z kim się kłócić i wracam do przeszłości.

-O pamiętasz to- uśmiechnęłam się- Przywiązałeś sobie cegły do butów, żeby wejść na kolejkę w wesołym miasteczku.

-Ta, a jak już wszedłem to mi się one odpięły i mało nie znokautowały jakiejś babci.

-Brakuje mi tych czasów. Wtedy wszystko było prostsze. Dobra, ale nie po to przyszłam. Pożyczysz mi jakąś koszulkę do spania?

-Jasne.

Wzięłam bluzkę i poszłam pod prysznic. Gdy wyszłam usłyszałam telefon Alka.

-Cześć Pit...Inia?- spojrzał na mnie, a ja pokręciłam głową, żeby nie mówił, że u niego jestem- Nie ma jej u mnie, a coś się stało? … Ok zadzwonię jakbym coś wiedział. Cześć- rozłączył się- Powinniście porozmawiać.

-Na pewno nie dziś. Może jak trochę zatęskni to mu się przypomni co robił, gdy mówił, że jest na treningu.

Poszłam położyć się, ale nie mogłam zasnąć. Kręciłam się z boku na bok i myślałam o Piotrku. Bałam się o nasze małżeństwo. Spodziewaliśmy się dziecka i nagle wszystko zaczęło się psuć. Nie wiedziałam czy poradzę sobie sama z niemowlakiem. Wstałam i poszłam do brata. Nie chciałam być sama.

-Mogę?

-Jasne.

Odchylił kołdrę. Położyłam się i wtuliłam w Alka. Cieszyłam się, że mam takiego brata, który pomaga mi, gdy tego potrzebuję. Następnego dnia zrobiłam śniadanie.

-Nie musiałaś- do kuchni wszedł Alek.

-Musiałam- uśmiechnęłam się- Alek daj mi znać jeśli trener odwoła wam trening jakiś ok?

Po zjedzeniu przebrałam się, oddałam koszulkę bratu i pojechałam do domu. Zaraz po moim wejściu pojawiał się Pit.

-Wiesz jak się o ciebie martwiłem? Gdzie byłaś?

-Nic ci nie powiem- wyminęłam go i poszłam do sypialni.

-Inia nie traktuj mnie tak.

-A jak mam cię traktować? Robię to co ty. Nie mówisz mi gdzie byłeś to ja też ci nie mówię.

-Kochanie- zbliżył się i położył mi rękę na policzku, ale ją strąciłam.

-Pogadamy jak postanowisz powiedzieć w końcu prawdę.

Przez cały dzień nie odzywałam się do męża. Skoro tak bardzo chciał wiedzieć co robię czemu sam mi nie powie co on robi. Bałam się, że Alek miał rację i on naprawdę sobie kogoś znalazł. Gdy Pit wrócił z treningu zadzwonił do mnie brat.

-Halo.

-Inia jutro nie mamy treningu. Trener musi gdzieś jechać.

-Dzięki. Zobaczymy co mi powie.

Rozłączyłam się i udałam do sypialni, ale zatrzymałam się, bo usłyszałam rozmowę Piotrka przez telefon.

-Jutro możemy się spotkać, bo odwołali nam trening … Powiem jej, że jadę na halę … Nie wiem, ale na razie nie mogę jej tego powiedzieć … No to do jutra. Pa- rozłączył się.

Poszłam do kuchni. Nie wiedziałam co mam robić. Znów chciał mnie okłamać. Wtedy wszedł środkowy.

-Kochanie odezwiesz się w końcu do mnie.

-Tak. O której masz jutro trening?- spytałam z nadzieją, że powie mi prawdę.

-O 12.

-Śpisz na kanapie- powiedziałam i wyszłam.

Gdy poszedł się kąpać zaczęłam sprawdzać jego komórkę. Czułam się z tym fatalnie, ale poczułam się jeszcze gorzej, gdy zobaczyłam, że ostatnią osobą z którą rozmawiał była jakaś Iza. Rozpłakałam się i zamknęłam w sypialni.

Rozdział dodaję, bo wróciłam do domu wcześniej niż myślałam. 15 komentarzy = nowy rozdział.